Fronte á rutina, o rito da palabra tensa a pel (Luísa Villalta) Con catro meses e catro días de diferenza falecían Xela Arias, en Vigo (2003) e Luísa Villalta, na Coruña (2004). Con tan escasa marxe de tempo, o mundo literario e cultural galego viuse sacudido polo que, en 1612, xa escribira no seu soneto …
Hoxe vestín a Cidade como todos os días e saín polas rúas procurando un abrigo (Luísa Villalta) Unha das cousas que nos ensinou a pandemia que estamos sufrindo desde hai máis dun ano é a necesidade de ter –e adaptar– cidades para as persoas. Vimos como precisabamos espazo para camiñar, zonas verdes e de lecer. …
Inconformista, solidaria, transgresora, rebelde, desobediente, liberadora, rigorosa, orixinal, persoal, desafía os moldes convencionais…son algunhas das expresións que se utilizan para aludir á voz de Xela Arias. Son moitas as voces que se escoitan –e len– arredor da autora homenaxeada nas Letras Galegas de 2021. A continuación, facemos unha pequena selección desas voces sobre Xela Arias, …
Por substantivo maio podemos entender o nome do quinto mes do ano; unha construción de madeira totalmente cuberta de follas, flores e outros adornos; unha copla que se canta por esta época; en plural –os maios–, tamén pode ser a festa popular que se celebra ao comezar o mes. Coas orixes nas antigas civilizacións prerromanas …
Grândola, vila morena Terra da fraternidade O povo é quem mais ordena Dentro de ti, ó cidade Ás 0:20h do 25 de abril de 1974 soaba en Rádio Renascença a canción de José Afonso, Grândola, Vila Morena. Era o sinal acordado do inicio da Revolucão dos Cravos, que acababa con moitos anos de ditadura e …
As escritoras e escritores coñecen ben –porque traballan con elas– o poder e o valor das palabras. O poeta da Terra Chá, Manuel María, escribía unha “Canción da claridade das palabras”, no seu libro As lúcidas lúas de outono, de 1988: A palabra nomea e crea ás cousas, pon orde no mundo e armoniza toda …
D’aquelas que cantan as pombas y as frores Todos din que teñen alma de muller, Pois eu que n’as canto, Vire d’a Paloma, ¡Ay! ¿de que’ a terei? Xa en 1885, Curros Enríquez escribía o seu coñecido poema “A Rosalía“, con motivo do falecemento da autora. A figura de Rosalía de Castro espertou, en todas …
A LOITA FEMINISTA NON DEBE SER UTILIZADA DE MANEIRA INTERESADA PARA IMPEDIR QUE O QUE FOI UN SÍMBOLO DO FASCISMO REVERTA NUN CENTRO DEDICADO Á MEMORIA ANTIFRANQUISTA. O pazo de Meirás é para o pobo galego o símbolo do espolio franquista. Durante décadas agardamos impacientes a que chegase a hora de recuperalo para o seu …
Un pobo que se alonxa do seu idioma alónxase da súa cultura (Xela Arias) Non foi unha tradutora nin ocasional nin anecdótica. Pola contra, e con todas as reservas necesarias que caiba facer, achegouse á figura da tradutora profesional. (María Xesús Nogueira) Unha lectura aos máis de vinte títulos traducidos amósanos o dominio …
“Son a nai que te pariu e coida face–lo necesario porque avances” (Xela Arias. Darío a diario) O Manifesto de Galegas8m para o Día das Mulleres 2021 sinala a necesidade de concienciar da importancia de todos eses traballos invisíbeis que permiten a reprodución e mantemento da vida, de todas esas tarefas ás que non lles …
